In gesprek met programmamaker Jeugd & Educatie Sanne Berger

Programmamaker Jeugd & Educatie, wat houdt dat precies in?
'Dat betekent dat ik in de eerste plaats verantwoordelijk ben voor het programmeren van jeugd- en familievoorstellingen. Dit doe ik zelfstandig of in samenwerking met andere organisaties in de stad, zoals Huis73, de Verkadefabriek of de gemeente. Samen ontwikkelen we aanbod voor scholen, kinderen en jongeren tot 25 jaar. Die samenwerking is van groot belang, omdat investeren in de jeugd als publiek van de toekomst een gedeeld maatschappelijk doel is. Door elkaars expertise te benutten, werken we hier gezamenlijk naartoe.' 

Waarom is cultuureducatie juist nu zo belangrijk?
'We leven in een tijd van enorme polarisatie, en hoe mooi zou het zijn als we de wereld een beetje milder kunnen maken. Ik geloof dat het helpt om kennis te hebben van de veelheid aan verhalen die we over onze wereld vertellen. Theater kan daar in het bijzonder aan bijdragen. Bij ons kun je zoveel werelden en perspectieven ontdekken. Ik zie theater als een spiegel van de samenleving, waarin je zelf ook een rol kunt spelen. Maar daarvoor is het wel essentieel dat deze perspectieven worden aangereikt. Natuurlijk kunnen we niet precies bepalen wat een jongere uiteindelijk leert, maar we kunnen het wél aanbieden. We nemen je bij de hand en laten je de wereld zien, zodat de nieuwe generatie de inspiratie en inzichten heeft om hun toekomst vorm te geven.'

 'We nemen je bij de hand en laten je de wereld zien'

Waar haal je zelf het meest energie uit?
'Als een kind na een voorstelling naar je toe komt en zegt: "Wauw, mevrouw, dit was geweldig," weet je dat hij of zij echt iets uit die zaal heeft meegekregen. Dat is prachtig om mee te maken. En nee, je hoeft niet alles leuk te vinden. Jongeren zijn daarin ook het meest eerlijke publiek: what you see is what you get. Dat maakt het als programmeur én voor het gezelschap op het podium extra spannend, maar als het goed valt, is dat natuurlijk des te mooier.

Zo zag ik laatst een groep échte pubers tijdens een voorstelling. Eén jongen stond uit puur enthousiasme op toen de muziek van het klassieke orkest opzwol, en begon te dansen. Uiteraard totaal "niet cool," maar terwijl de rest weer ging zitten, bleef hij vrolijk doorgaan. Dat zijn de momenten waar ik echt van kan genieten.'

Wat maakt dat je eerder zo nadrukkelijk over investeren praat?
'Er zijn zeker enkele commerciële familie- en jeugdvoorstellingen, maar we moeten erkennen dat cultuureducatie in eerste instantie meer kost dan het oplevert. Investeren betekent echter ook dat je op de lange termijn iets waardevols terugkrijgt, en daar richten we ons op. Dat resultaat is lastig in cijfers of geld uit te drukken; het gaat erom jongeren iets te bieden dat hun horizon verbreedt of verdiept.

De steun van vrienden is daarbij een bijzonder privilege. Dankzij hen hebben we de slagkracht, ruimte en tijd om dit te realiseren. We zien dan ook een substantiële groei in het aantal betrokken kinderen. In het huidige openingsseizoen verwelkomden we 23.500 kinderen, en naar verwachting zal dit aantal stijgen naar 35.000 in het volgende seizoen.'

Het jaar is bijna om, waar kijk je naar uit?
'Een stukje zelfkennis leert me dat ik snel enthousiast raak. Ik zie vaak nieuwe kansen en laat me snel inspireren door goede ideeën, zoals het opzetten van een jongerenpanel of een gamesessie midden in het theater. Tegelijkertijd besef ik dat het net zo belangrijk is om verder te bouwen aan wat er al is en te werken aan een stevig fundament. Dat betekent echter niet dat we helemaal geen nieuwe stappen gaan zetten. In seizoen 25/26 gaan we, mede dankzij de steun van vrienden, meer jongeren uit omliggende dorpen betrekken. Voor hen is een cultuurbezoek vaak niet vanzelfsprekend, omdat het niet op fietsafstand ligt. Dan zeg ik (en velen met mij): dat moet anders.'